ویژگی های برش پرنسس
به غیر از داشتن اشکال مربعی یا اصلاح شده، تعدادی از این الماس ها دارای طرح هایی بودند که هیچ ارتباطی با یکدیگر نداشتند.
با این حال، همانطور که به بررسی خود ادامه دادیم، یک طرح به طور کلی رایج شد. دارای ویژگی های زیر بود:
گوشه های مربع.
مجموعه ای از وجوه “V” شکل در غرفه. (بسته به اندازه سنگ، 2 تا 4 ردیف از این وجوه را پیدا کردیم).
یک تاج ساده و پلکانی.
روی میز، یک ردیف قیچی بریده می شود.
تمام سنگ هایی که ما بررسی کردیم دارای میزهای بسیار بزرگ (به اضافه 70٪) بودند.
به گفته اریک بروتون، FGA، نویسنده الماس، A. Nagy، یک برش لندنی، تراش پرنسس را در سال 1960 معرفی کرد. این تراش به عنوان یک برش اقتصادی برای کریستال های الماس تخت در نظر گرفته شده بود.
طرح برش پرنسس
من و دوستان تجارت الماس من فکر می کنم یک تراش پرنسسی شبیه طرح زیر است. من مطمئن نیستم که آیا این دقیقاً همان چیزی است که برش اصلی به نظر می رسد. با این حال، مطمئناً این همان چیزی است که مردم در تجارت الماس آن را تراش شاهزاده خانم می نامند.
برش پرنسس در سال 1961 آغاز شد، زمانی که آپراد ناگی در لندن چیزی را توسعه داد که اکنون به عنوان “برش پروفایل” شناخته می شود. از آنجایی که تراش ناگی بسیار مسطح‌تر بود، برش پرنسس امروزی اکنون به باسیل واترمایر، الماس تراش ژوهانسبورگ، که در سال 1971 تراش باریون را توسعه داد، نسبت داده میشود. اگرچه برش باریون و انواع آن توسط حق ثبت اختراع محافظت می شد، تعدادی از این پتنت ها در طول 10 سال گذشته منقضی شده اند و سنگ هایی که به سبک مشابه تراشیده شده اند اکنون به عنوان برش های شاهزاده خانم شناخته می شوند.
