سنگ هیدنیت چیست و کاربردهای آن

برش و شکل هیدنیت

هیدنیت شکافش پذیری ایده آلی دارد یعنی برش آن مشکل است.
این سنگ را باید با دقت برش داد در این صورت آسیب پذیری آن در برابر شکستگی کمتر است.
این سنگ معمولا به شکل زمرد برش برش داده می شود (به نام برش متوالی هم شناخته می-شود)،
اگرچه بعضی از گوهرتراش ها به جای خطر آسیب رساندن به سنگ آن را کوژتراشی (تراشیدن به صورت گنبدمانند) می-کنند.
جای نگین را هم باید در نظر داشت.

جواهرهایی با شکافش پذیری ایده آل معمولا روی جای نگین های حفاظی سوار می-شوند یا روی گوشواره ها یا آویزهایی که احتمالا با زور بسته نمی شوند.
این سنگ سازه هایی مثل کریستال های بلورین را به شکل منشورهای مسطح شکل می دهند.
با توجه به شکافش پذیری هیدنیت، بافت سنگ تراشه مانند و چندرنگ نمایی شدید، یک چالش واقعی برای جواهرتراشان به حساب می آید.
سنگ های قیمتی هیدنیت که استادانه تراش خورده باشند واقعا نایاب هستند به همین دلیل آنها خیلی هم باارزش هستند.

پردازش هیدنیت

معمولا هیدنیت تحت پردازش قرار نمی گیرد با این حال نمونه اسپادومین های سبک تر می توانند با پرتوافشانی پردازش شوند و سایه ای از رنگ سبز زمردی را ایجاد کنند.

هیدنیت: سنگ های قیمتی مربوطه یا مشابه

هیدنت معمولا با کریزوبریل (که به دلیل ویژگی سیستم بلوری ارتورومبیک متفاوت است) پیروکسین سبز، زمرد، زبرجد سبز و تورمالین سبز گرانبها و نایاب اشتباه گرفته می شود.
اغلب اوقات زمردها هم در کنار هیدنیت پیدا می شود اما زمرد را می توان از شکافش پذیری نامشخص، ناخالصی ها، ساختار کریستالی شش ضلعی و سختی آن تشخیص داد.