آبسیدین ها به کدام سنگها شباهت دارند؟

مشخصات سنگ ابسیدین

سنگ ابسیدین دارای همان سختی شیشه، یعنی 5 تا 5.5 در مقیاس Mohs است . بافتی صاف و یکنواخت ، شکننده با شکستگی صدفی و لبه هایی تیز بوده که اغلب در رنگ سیاه دیده می شود . فاقد لایه بندی، رخ، فولیاسیون، بلورنمایی است. ابسیدین یک سنگ آذرین است که وقتی مواد مذاب آنقدر سریع سرد می شوند که اتم ها قادر به چیدمان خود در یک ساختار بلوری نیستند، تشکیل می شود. درنتیجه این یک ماده آمورف (بی شکل) و فاقد فرم کریستالی است که به عنوان “مینرالوئید یا کانی وار ” شناخته می شود.

از نظر ترکیب شیمایی، ابسیدین عمدتاً از SiO2 (دی اکسید سیلیکون)، معمولاً 70 درصد وزنی یا بیشتر تشکیل شده است. اکثر ابسیدین ها ترکیبی شبیه به ریولیت و گرانیت دارند. گرانیت ها و ریولیت ها می توانند از همان ماگمای ابسیدین تشکیل شوند و اغلب از نظر جغرافیایی با ابسیدین مرتبط هستند. به ندرت شیشه های آتشفشانی با ترکیبی شبیه بازالت و گابرو یافت می شود. این سنگ های شیشه ای «تاکیلیت tachylyte» نام دارند.

ابسیدین چگونه تشکیل می شود؟

ابسیدین نوعی سنگ آذرین برون راندی است که به صورت شیشه ای طبیعی ظاهر می شود. ابسیدین از آتشفشان ها تولید می شود، جایی که گدازه فلسیک چسبناک غنی از عناصر سبک مانند سیلیکات (SiO2)، اکسیژن، آلومینیوم، سدیم و پتاسیم و البته میزان آب کم ، بدون زمان کافی برای رشد کریستال سرد و منجمد می شود. جریان مواد به دلیل وجود سیلیکای غنی دارای ویسکوزیته ای بالا است.ویسکوزیته بالا از انتشار اتم ها از طریق گدازه جلوگیری می کند که اولین مرحله (هسته شدن) در تشکیل بلورهای های معدنی را مهار می کند. اگر جسم ماگمایی بسیار ضخیم یا چسبناک باشد، تشکیل بلورها بسیار سخت است زیرا اگر تقریباً هیچ چیز قادر به حرکت در داخل ماگما نباشد، مواد جدیدی وارد نمی‌شوند. در نهایت زمان کم به همراه اتلاف سریع گرما از تشکیل بلور جلوگیری می کند و ویژگی های صاف و زیبای را ایجاد می کند که در ابسیدین دیده می شود. از این رو، ابسیدین را نمی‌توان تحت هیچ سیستم بلوری طبقه‌بندی کرد. این سنگ شیشه‌ای ناپایدار است و با گذشت زمان به کریستال‌های ریزدانه و معدنی تبدیل می‌شود. بلورهای بزرگ به زمان زیادی برای رشد نیاز دارند.

آیا سنگ های آذرین شیشه ای دیگری وجود دارد؟

پوکه (سنگ پا)، اسکوریا و تاکیلیت دیگر شیشه های آتشفشانی هستند که در اثر سرد شدن سریع به وجود می آیند. پوکه و اسکوریا با داشتن حفرات/منافذ فراوان با ابسیدین متفاوت هستند  حفره‌هایی در سنگ که هنگام گیر افتادن حباب‌های گاز در مذاب منجمد شده ایجاد می‌شوند. تاکیلیت در ترکیب متفاوت است  ترکیبی شبیه بازالت و گابرو دارد.

در چه مکان هایی میتوانیم ابسیدین پیدا کنیم؟

ابسیدین در بسیاری از نقاط جهان یافت می شود. محدود به مناطقی است که از نظر زمین شناسی اخیر فعالیت آتشفشانی دارند. ابسیدین با قدمت بیش از چند میلیون سال نادر است زیرا سنگ شیشه ای به سرعت در اثر هوازدگی، گرما یا سایر فرآیندها از بین می رود یا تغییر می یابد. ذخایر قابل توجهی از ابسیدین در آرژانتین، کانادا، شیلی، اکوادور، یونان، گواتمالا، مجارستان، ایسلند، اندونزی، ایتالیا، ژاپن، کنیا، مکزیک، نیوزیلند، پرو، روسیه، ایالات متحده آمریکا و بسیاری از نقاط دیگر یافت می شود.

در ایالات متحده در شرق رودخانه می سی سی پی یافت نمی شود، زیرا هیچ فعالیت آتشفشانی اخیر از نظر زمین شناسی در آنجا وجود ندارد. در غرب ایالات متحده در بسیاری از مکان‌ها در آریزونا، کالیفرنیا، آیداهو، نوادا، نیومکزیکو، اورگان، واشنگتن و وایومینگ یافت می‌شود. بیشتر ابسیدین مورد استفاده در تجارت جواهرات در ایالات متحده تولید می شود.

ابسیدین در چه رنگهایی یافت می شود؟

سیاه رایج ترین رنگ ابسیدین است. با این حال، می تواند سیاه مایل به قهوه ای، خرمایی یا سبز نیز باشد. به ندرت ابسیدین می تواند آبی، قرمز، نارنجی یا زرد باشد. تعداد بسیار کمی از نمونه های ابسیدین تقریباً بی رنگ هستند. تصور می شود که رنگ ها عمدتاً توسط عناصر کم‌مقدار یا اینکلوژن ها ایجاد می شوند.

ابسیدین خالص معمولاً از نظر ظاهری تیره است، اگرچه رنگ آن بسته به ناخالصی های غیر شفاف موجود متفاوت است. ابسیدین قرمز یا قهوه‌ای معمولاً از کریستال‌های ریز یا ترکیبات هماتیت یا لیمونیت (اکسید آهن) حاصل می‌شود. کریستال‌های میکروسکوپی فراوان کانی‌هایی مانند مگنتیت، هورنبلند، پیروکسن، پلاژیوکلاز و بیوتیت، ترکیب شده با قطعات ریز سنگ، احتمالاً گونه‌های جت سیاه ابسیدین را تولید می‌کنند.

تولید و تجارت در عصر سنگی

قدمت ساخت ابزار ابسیدین توسط انسان به عصر حجر برمی گردد. در برخی مکان‌ها، چندین تن‌ از تکه‌های ابسیدین وجود «کارخانه‌های» باستانی را آشکار می‌کند. برخی از این مکان‌ها دارای ضایعات و تکه های کافی هستند که نشان می‌دهد بسیاری از مردم برای چندین دهه در آنجا کار کرده و انواع مختلفی از اشیاء ابسیدین را تولید کرده‌اند. ساخت نوک پیکان، نوک نیزه، تیغه چاقو و براده از ابسیدین، چرت یا سنگ چخماق ممکن است اولین «صنعت تولیدی» در جهان باشد.

ابسیدین برای این کاربردها آنقدر ارزشمند بود که مردم باستان اجسام ساخته شده از ابسیدین را در فواصل تا هزار مایلی استخراج، حمل و نقل و تجارت می کردند. باستان شناسان توانسته اند با تطبیق ویژگی های ابسیدین در رخنمون ها با ویژگی های ابسیدین در ابزارهای برش، جغرافیای این تجارت را مستندسازی کنند.

ذخایر ابسیدین آناتولی از زمانی که حدود 12500 سال قبل از میلاد آغاز شد، مواد مورد استفاده در شام و کردستان عراق امروزی بوده است. مصنوعات ابسیدین در تل براک، یکی از اولین مراکز شهری بین النهرین، که قدمت آن به اواخر هزاره پنجم قبل از میلاد می رسد، رایج است. ابسیدین در فرهنگ‌های عصر حجر ارزشمند بود، زیرا مانند سنگ چخماق، می‌توان آن را شکست و تیغه‌های تیز یا نوک پیکان را در فرآیندی به نام کوبیدن ایجاد کرد. همچنین برای ایجاد آینه های اولیه صیقل داده می شد.

فرهنگ لاپیتا که در حدود 1000 سال قبل از میلاد در سراسر منطقه وسیعی از اقیانوس آرام فعال بود، از ابزارهای ابسیدین استفاده گسترده ای کرد و به تجارت ابسیدین در راه دور پرداخت. بومیان آمریکا ابسیدین را در سراسر قاره آمریکا تجارت می کردند. باستان شناسان مدرن برای محاسبه سن مصنوعات ابسیدین، یک سیستم قدمت نسبی به نام تاریخ یابی هیدراتاسیون ابسیدین ایجاد کرده اند. مطالعه‌ای که توسط آزمایشگاه ملی آیداهو انجام شد، از مطالعات ترکیبی با استفاده از فلورسانس اشعه ایکس برای شناسایی منشا مصنوعات ابسیدین و نقشه‌برداری از کاربرد آنها در غرب ایالات متحده استفاده کرد. درواقع با ابسیدین می توانید فرهنگ و روابط تجاری انسانهای گذشته را مطالعه کنیم.